လာလည္သူမ်ားသို႔

အခုရက္ပိုင္းမွာ စိတ္ကလည္း ညစ္တစ္တစ္နဲ႔မို႔ ပို႔စ္အသစ္တင္ဖို႔လည္း စိတ္မဝင္စား၊ တင္လိုက္မိရင္လည္ သူတပါးကို ထိခိုက္မည့္ အေရးအသားေတြမ်ားျဖစ္ေနမလားဆိုၿပီး ဘာမွမတင္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ စိတ္ထဲမွာ စာစီထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးဘဲ။ လွပတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကိုေတာ့ တင္သင့္ မတင္သင့္ စဥ္းစားေနပါတယ္။ တိုက္ပြဲေတြျပင္းထန္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျငိမ္ေနလိုက္ရင္ ေကာင္မလားလို႔လည္း စဥ္းစားမိပါတယ္။ ပို႔စ္အသစ္မတင္ျဖစ္တဲ့အတြက္လာလည္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလညး္ အားနာပါတယ္။ Deleteလုပ္လိုက္တဲပို႔စ္မ်ားအတြက္လည္း အဆင္မေျပ ျဖစ္သြားရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။ ဘာေၾကာင့္လည္းလို႔ေမးခဲ့ရင္လည္း ျပန္မေျဖႏိုင္ခဲ့ရင္ ထပ္ၿပီးေတာ့ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။ ကၽြန္မကို ခ်စ္၍ လာလည္ၾကေသာ၊ မုန္း၍ လာလည္ၾကေသာ သူမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ အေရးအသားမ်ားဟာ ဘယ္သူကိုမွ ထိခိုက္နစ္နာေစလိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ လံုးဝမရိွပါ... သို႔ေသာ္ ထိုအေၾကာင္အရာမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ အမိ်ဳးအမည္ မသိေသာ စိတ္ညစ္ျခင္းမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ပါေသာ္ နာလည္ခြင့္လႊတ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။

အခုေလာေလာဆယ္မွာ wordpress ေျပာင္းဖို႔လုပ္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ပို႔စ္အသစ္တင္ဖို႔ အခ်ိန္အနည္းငယ္ခန္႔ ၾကာပါဦးမယ္။ blogspotမွာ အေနၾကာလာေတာ့ နည္းနည္းပ်င္းလာတာလည္းပါတယ္။ အေျပာင္းအလဲကိုၾကိဳက္တတ္တဲ့စိတ္ကလည္း တခါတေလေတာ့ မေကာင္းျပန္ဘူး။ wordpress လုပ္ရင္ PHP ကိုလည္းသိလာတယ္ဆိုတာေၾကာင့္ wordpress ေျပာငး္လိုစိတ္ျပင္းျပလာတယ္။ ေနာက္ၿပီး blogspotမွာ theme ေျပာင္းခ်င္ရင္ ဒုကၡနည္းနည္းေရာက္လို႔ပါ။ လွတပတ theme ဆိုရင္ blogspot မွာထက္ wordpress မွာပိုမ်ားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ လိပ္စာ(ဒိုမိန္းနိမ္း) လည္း ေျပာင္လဲမႈရိွႏိုင္ပါတယ္။DNS update ျဖစ္ဖို႕အတြက္ အခ်ိန္ေစာင့္ေနရတာေၾကာင့္ ဘာကိုမွဆက္လုပ္လို႔ မရေသးပါ။

စိတ္ထဲမွာရိွတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို စိတ္ထဲမွာမထားတတ္တဲ့အက်င့္ေၾကာင့္ ဘေလာ့ေပၚမွာ ေရးခ်ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ လာလည္တဲ့သူမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ဆားခ်က္လိုက္တာပါ... :P

ဖတ္မိတာေလးေတြ

ၿငိမ္းခ်မ္းေနတယ္.. ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္… ၾကည္လင္ေနတယ္… ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ေနတယ္ဆိုရင္ သင္ဟာေအာင္ျမင္ေနတဲ့သူပါ….

ဘဝမွာ ဘာျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ ၾကိဳတင္သိမထားတာ၊ မသိႏိုင္တာကိုက ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္ … ပိုၿပီးေတာ့လည္း ႏိုးၾကားမႈရိွတယ္…

ဘဝရဲ႕အရည္အေသြး ျမင့္မားေစခ်င္ရင္၊ စိတ္ရဲ႕အရည္အေသြးကို ျမင့္မားေအာင္ ၾကိဳးစားမွျဖစ္မယ္.. ဘဝရဲ႕ အဆင့္အတန္းကို စိတ္ရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ပဲ တိုင္းတာသင့္တယ္…

ဘဝကို အႏွစ္သာရအျပည့္နဲ႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနခ်င္ရင္ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ၿပီး ရင့္က်က္တဲ့သူ ျဖစ္ခ်င္ရင္ အခိ်န္တိုင္း အခ်ိန္တိုင္းကို သတိေလးနဲ႔ေနလိုက္ပါ …

လူ႔ဘဝမွာ စြန္႔စားရတာနဲ အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆို္င္ေက်ာ္လႊားရတာ နဲနဲရိွမွေကာင္းတယ္.. သို႔မဟုတ္ရင္ ဘဝဟာ ပ်င္းစရာေကာင္းေနလိမ့္မယ္…

စြမ္းရည္သတိၱေတြ အမ်ားၾကီးရိွတယ္။ အဲဒီလုပ္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္သတိၱေတြကို မ်ားမ်ားထုတ္သံုးႏိုင္မွ အဲဒီလူဟာ ဘ၀ကို ေက်နပ္မႈရမယ္။

ေမတၱာဆိုတာ သူတစ္ပါးအတြက္ အဟာရျဖစ္သလို… ကိုယ့္အတြက္လည္း အဟာရျဖစ္ပါတယ္ …

ကိုယ့္ကို အမ်ားဆံုး စိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္တာဟာ သူမ်ားမဟုတ္ဘူး … ကုိယ့္စိတ္ပါ… ကိုယ္အေတြးပါ… ကိုယ့္သေဘာထားမွားေနလို႔ပါ…

ကိုယ္ဘာကို ခံစားေနရသလဲ ကိုယ့္အၾကိဳက္ဟာ ဘာလဲဆိုတာ သိခ်င္ရင္ တစ္ေယာက္ထဲ အခ်ိန္ယူၿပီးေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ ေသေသခ်ာခ်ာစမ္းစစ္ၾကည့္ရမယ္….

ဘယ္အလုပ္မ်ိဳးလုပ္လုပ္ ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ကိုယ္ရဲ႕အေကာင္းဆံုး အရည္အခ်င္းကို ေဖာ္ထုတ္ခြင့္ သံုးခြင့္ရတဲ အလုပ္မ်ိဳးျဖစ္သင့္တယ္….

အေဖာ္ေကာင္း မိတ္ေဆြေကာင္း လိုခ်င္ရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကပဲ အေဖာ္ေကာင္း မိတ္ေဆြေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ေနလိုက္ပါ..

လူတိုင္းလူတိုင္း ဘဝတစ္ခုလံုးမွာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေရႊးခ်ယ္မႈေတြ လုပ္ေနရပါတယ္… ေရႊးခ်ယ္တာ ဆံုးျဖတ္တာ မွန္ဖို႔လိုပါတယ္။

စိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈဟာ အေျခခံက်တဲ့ လြတ္လပ္မႈတစ္မိ်ဳးပါပဲ…

Ways to Beat Stress

For many of us, there is never enough time. There are so many things to do and so little time in which to get them done. Stress is closing in on all of us. Stress is affecting not only the way we work, but also our bodily health. While we cannot make stress go completely away, there are some things we can do to reduce our stress levels and make us happier and more productive. Here are some tips!

Change “I have to…” to “I get to…”
· Even the most miserable of tasks seem easier and less stressful if you get to do them.
· It seems like a reward.
· By removing that feeling that you “have” to do something, you have reduced some pressure and stress.

Keep toys on your desk
· Toys can give you something physical and mental to do and at the same time, helped reduce anxiety.
· A good example would be plastic robots that change their shape depending on which way you turn them. You would be surprised to find that by twisting the robots around, it’s a good way to de-stress!

Write it down
· By putting your thoughts down on paper (or on your computer), you can transfer your emotions from your mind to something more tangible.
· After you are done with the writing, you can crumble up the paper and throw it away. It’s like throwing your troubles away.

Tackle the most stressful tasks first
· As we become more tired, our stress defences go down.
· So it is best to handle the most stressful events when your body is most alert and rested.
Exercise
· You can choose to exercise your thighs when you have been hunched over a desk for too long.
· Getting away from the desk and exercising for just a couple of minutes can reduce stress remarkably.
· If you can get away for a walk, that is even better.
· Think about your pleasant thoughts and not about your problems.

Breathe deeply
· One of the main keys to a healthy body is getting oxygen, which you cannot do if you are slumped over and stressed out.
· Take a few minutes away from your work, close your eyes and breathe deeply and slowly.
· With each outgoing breath, you may find yourself becoming calmer and less worried and stress.

Make yourself at home
· Personalize your workspace.
· Surround yourself with photographs of home, posters from favorite movies or plants and flowers.
· Familiar objects help you to relax.

Drink Orange Juice
· Scientists have discovered that vitamin C can reduce the production of stress hormones.
· Other foods rich in vitamin C include broccoli, tomatoes, strawberries, grapefruit etc.

Sing a song
· Singing relaxes the body and helps you breathe more deeply.
· But if you don’t sing well, save this activity for the shower or you might create more stress for the people around you!

Watch a funny video
· Laughter, like singing, gets more oxygen into your lungs.
· So watch something that really makes you laugh out loud. A great comedy will do the trick here.

Reduce multi-tasking
· The more balls you have in the air, the more stress you will feel.
· Reduce the number of tasks you are juggling and lower your tension and stress.

No matter what kind of work you do, you will experience some form of stress. Do not let it overwhelm you. You can learn to control it.


********************************

Extract from The Straits Times (RECRUIT), Oct 30 2008 Thursday

က်မႏွင့္ မေလးရွားခရီးစဥ္မ်ား

အေရာက္အမ်ားဆံုးနဲ႔ သြားတဲ့အေခါက္တိုင္းမွာ စိတ္လႈပ္ရွားစရာအမ်ိဳးမ်ိဳးၾကံဳရတဲ့ ႏိုင္ငံက မေလးရွားႏိုင္ငံဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီခဲ့တဲ့ရံုးပိတ္ရက္ကဘဲ မေလးရွားကို ေရာက္ဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာပါတယ္။ အခုတစ္ၾကိမ္နဲ႔ဆိုရင္ မေလးရွားသြားတာ သံုးေခါက္ရိွသြားၿပီ။ သြားတဲ့အေခါက္တိုင္မွာ အေတြ႔အၾကံဳေပါင္မ်ာစြာနဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားစရာအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ခဲ့ရလို႔ အားလံုးဟာ မွတ္မွတ္ရရေတြပါဘဲ။

ပထမအၾကိမ္ခရီးစဥ္

စလံုးမွာ အလုပ္ရတာမၾကာေသးဘူး.. စလုပ္တဲ့အလုပ္မွာ အဆင္မေျပမႈေတြကအမ်ားၾကီးဘဲ။ တေန႔တေန႔ အလုပ္သြားရမွာကိုေတာင္ေၾကာက္ေနတဲ့အထိဘဲ။ ဒီလိုနဲ႔ provision period အတြင္းမွာဘဲ အလုပ္ရွင္က ကိုယ္႔ရဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ကိုမၾကိဳက္တာနဲ႔ အလုပ္ထြက္ဖို႔ စကားေခၚလာတယ္(ထုတ္တယ္လို႔ေျပာရင္လည္း ေျပာလို႔ရတာေပါ့ေလ ဟီးဟီး)။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အဲ့ဒီမွာ လံုဝမလုပ္ခ်င္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဘဲထြက္မယ္ဆိုၿပီး အလုပ္ကေနထြက္လာလိုက္တယ္။ အလုပ္မရမွာေတြ s-pass ကို cancelလုပ္ရမွာေတြဘာမွ မစဥ္းစာခဲ့ဘူ။ မလုပ္ခ်င္တာတစ္ခုဘဲသိတာနဲ႔ စိတ္လိုလက္ရ ထြက္လာလိုက္တယ္။ s-pass ကို cancel လုပ္ၿပီးေရာ social visit နဲ႔ ဆယ့္ေလးရက္ေလာက္ေနၿပီေတာ့ အလုပ္မရေသးတာေၾကာင့္ မေလးရွားကိုသြားဖို႔လုပ္ရတယ္။ တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ျပန္ဝင္လို႔မရမွာေၾကာင့္ မသြားေစခ်င္ၾကဘူး။ ကိုယ္ကလည္း အရံႈးနဲ႔ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မလွည့္ခ်င္တာေၾကာင့္ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သြာမယ္လိုဆံုးျဖတ္ၿပီး stay ကုန္တဲ့ေန႔မွာဘဲ စလံုးကေနထြက္သြားပါတယ္။ စလံုး Immegration ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါဘဲ။ မေလး Immegration ေရာက္ေတာ့ နည္းနည္းအရစ္ခံရတယ္။ ဘာသြားလုပ္မွာလဲ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ပါလဲဆိုၿပီးေပါ့။ ပိုက္ဆံေတြျပလိုက္ေတာ့ ဝင္ခြင့္ရသြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ဘဲ ကြာလာလန္ပူ ဆိုတဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးကို ေရာက္သြာခဲ့တယ္။ ပူတူးရိုက္ရြယ္ကားကြင္းေရာက္ေတာ့ ဆင္လိုက္ျပီး လာၾကိဳေပးမဲ့ ဦးေလးကိုေစာင့္ရတယ္။ ကိုယ္ကလည္း တခါမွေရာက္ဖူးတဲ့ ကလားတိုင္ျပည္ဆိုေတာ့ ခပ္လန္႔လန္႔ဘဲေပါ။ ကာေပၚကဆင္ျပီ ဦေလးကိုမေတြေတာ့ ဟိုဘက္ေရွာက္လိုက္ ဒီဘက္ေလွ်ာက္လိုက္ေပါ့။ Taxi သမားေတြကလည္း တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ၿပီေခၚတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ဖုန္းဆက္ဖို႔လုပ္ရတယ္။ အေၾကြကလည္းမရိွတာနဲ႔ ကုဒ္တစ္ဘူးဝယ္ျပီး အေၾကြရေအာင္ၾကံေဆာင္လုိ႔ ဖုန္းေခၚၾကည့္တာေပါ့။ ရိွသမွ်အေၾကြေတြသာကုန္သြာတယ္ ဖုန္းကေခၚလို႔မရဘူး။ အေၾကြထပ္လဲေပးဖို႔ ကုဒ္ေရာင္တဲ့ အေဒၚၾကီးကိုေျပာၾကည့္ေတာ့ လဲမေပးႏိုင္ေတာ့ပါဘူးတဲ့။ စိတ္ညစ္ေနတုန္းဦေလးေရာက္လာလို႔ အဆင္ေျပသြားခဲ့တယ္။ ဦးေလးအိမ္မွာေနတဲ့ တစ္ပတ္အတြင္းမွာ တေန႔တေန႔ ဘုရားရွစ္ခိုးလိုက္ အဓိ႒ာန္ ပုတီးစိတ္လိုက္နဲ႔ အခ်န္ေတြကုန္တယ္။ ဘယ္ကိုမွလည္းသြားမလည္ခ်င္ဘူးေလ။ တစ္ေယာက္တည္းလည္း သြားမလည္ရဲဘူး။ ဦးေလးကလိုက္ပို႔မယ္ေျပာေတာ့လည္း သြာလည္ဖို႔စိတ္မပါတာနဲ႔ ဘယ္မွမသြားခဲ့ဘူး။ ျပန္ဝင္လို႔မရမွာကိုဘဲ စိုးရိမ္ေနခဲ့တယ္။ ကိုယ့္လုိဘဲ stay လာေရွာင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ စလံုးကို ျပန္ဝင္တာ ေပးမဝင္လို႔ မေလးရွာကိုျပန္ေရာက္လာတယ္။ ငိုသံပါၾကီးနဲဖုန္ဆက္ၿပီး သူဝင္လို႔မရေၾကာင္းကို ေျပာတယ္။ သူလည္း မေလးရွာကဘဲ ရန္ကုန္ကို ျပန္သြာရတယ္။ သူဝင္လို႔မရဘူးဆိုေတာ့ ကိုယ့္အလွည့္က်ရင္ေရာ ျပန္ဝင္လို႔ရမွ ရပါမလားဆိုျပီး ပိုၿပီးရင္ပူရတာေပါ့ေလ။မေလးရွာမွာေနတဲ့တစ္ပတ္က တရားစခန္း ဝင္ေနတဲ့အတိုင္းဘဲ။ တေန႔တေန႔ဘုရာရွစ္ခိုးရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုန္သြားတယ္။ တစ္ပတ္ေလာက္ေနၿပီး စလံုးကို ျပန္ဝင္ဖို႔လုပ္တယ္။ ျပန္လာတဲ့လမ္းတေလွ်ာက္မွာလည္းတစ္လမ္းလံုး ဘုရာစာေတြရြတ္လာလိုက္တာ ဂိ်ဳဟိုးကိုေရာက္လာတယ္။ ဝယ္လာတဲ့ကာလက္မွတ္က ဂိ်ဳဟိုးမွာဂိတ္ဆံုးမယ္ဆိုတာကိုမသိဘူး။ ဂိ်ဳဟိုးလည္းေရာက္ေရာ ဂိတ္ဆံုးလို႔လူေတြဆင္းၾကတယ္။ ဒါကိုဘဲ ကိုယ္က မေလး Immigration ေရာက္တာထင္ျပီး passport ေလးကိုင္ျပီး Immigration ဝင္ဖို႔လူေတြေနာက္ကေနလိုက္ေလွ်ာက္သြာတယ္။ ေတာ္ေတာ္သြားျပီးေရာ စိတ္ထဲမွာ သံသယျဖစ္လာတာနဲ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ Immigration မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ကားကဂိတ္ဆံုးသြာျပီတဲ့။ ဒါနဲ႔ဘဲ ကားဆီကိုျပန္ေျပရတာေပါ့။ ကားသမားက ခရီးေဆာင္အိပ္ၾကီးကို ေရွ႕မွာယူထာလိုက္ေနၿပီ။ ကားသမားကိုေမးေတာ့ သူတို႔ကားက ဂိတ္ဆံုးသြားျပီး စကၤာပူကိုမသြားေၾကာင္း ေျပာတယ္။ ကိုယ္လည္းဘာလုပ္ရမွန္မသိဘဲ သူကိုရစ္ေနလိုက္ေတာ့ သူလည္းမေနႏိုင္တာနဲ႔ စကၤာပူသြားမဲ့ ကာတစ္စီးေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မေလး Immigration ကိုေက်ာ္လို႔ စကၤာပူ Immigration ကိုေရာက္လာပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္ၾကီကလည္း စလံုးအိမ္မွာက်န္ခဲ့ေတာ့ booking လက္မွတ္ေလးလုပ္ခိုင္းျပီးယူလာတယ္။ ပိုျပီးအဆင္ေျပေအာင္ဆိုျပီး ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းက form ေတြကို download လုပ္ျပီးအဆင္သင့္ျဖည့္လာၿပီး Immigration ေရာက္ေတာ့ ဘာလုပ္ဖို႔ျပန္ဝင္မွာလည္းေမးေတာ့ ေက်ာင္းတက္မွာဆိုျပီး ေက်ာင္းေရွာက္ဖို႔ form ေတြျပလိုက္ေတာ့ ေခ်ာေခ်ာျခဴျခဴဘဲ တစ္လေနထိုင္ခြင့္တံုးထုေပးလိုက္တယ္။ စကၤာပူထဲလည္းေရာက္ေရာ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာကို ျပန္ေရာက္သလိုခံစားရတယ္။ ဘုရားကု ကုထားတာလည္းပါမယ္ထင္ပါတယ္။ စလံုးကေနမထြက္ခင္မွာ clementi ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ဆြမ္းကပ္ဖို႔ ဘုန္းဘုန္းကို စာရင္းေပးထားတယ္။ ျပန္လာကိုလာရမယ္ဆိုျပီးေပါ့။ ဒါကေတာ့ ပထမဆံုးမေလးရွာအေတြ႔အၾကံဳမ်ာျဖစ္ပါတယ္။

ဒုတိယအၾကိမ္ခရီးစဥ္

အလုပ္ရၿပီးလို႔မၾကာဘူး မေလးရွားကိုထပ္သြာဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာျပန္ပါတယ္။ clementi ေက်ာင္းမွဘုန္းဘုန္းက မေလးရွာကိုသြာစရာရိွလို႔ ကိုယ္ေတြအဖြဲ႔ေတြတစ္ဖြဲ႔လုံးကို အလည္လိုက္ခဲ့ဖို႔ ေခၚတာေၾကာင့္ အဖြဲ႔လုိက္ၾကီးဘဲ မေလးရွာကို ရထာၾကီးစီလို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးသြားခဲ့ၾကတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့ အလုပ္ရျပီးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဘာမွအပူအပင္မရိွဘဲ မေလးရွာခရီစဥ္က လွပလို႔ေနပါေတာ့တယ္။ ေသာၾကာေန႔ရထားနဲ႔ထြက္သြားၿပီး စေနေန႔ေရာက္ေတာ့ ပထမဆံုး ပူခၽြန္းမွာရိွတဲ့ ဘုန္ၾကီးေက်ာင္းကိုသြာတယ္။ အဲဒီေန႔မွာဘဲ Genting highland ကိုသြားလည္ခဲ့တယ္။ေတာင္ေပၚကို sky-bus စီးၿပီးသြားရတာလည္း ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ေတာင္ေပၚမွာအရမ္းေအးတာဘဲ။ ႏွင္းေတြက အရမ္းက်ေနေတာ့ ဘယ္လိုမွမေနႏိုင္တာနဲ႔ အေႏြးထည္တစ္ထည္ ဝယ္ဝတ္လိုက္ရတယ္။ ေတာင္ေပၚကျပန္ဆင္းေတာ့ အဲဒီအနားမွာရိွတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုကိုဝင္ခဲ့တယ္။ ညေနဘက္မွာ ပူခၽြန္းနားမွာရိွတဲ့ shopping center နားမွာဘဲ ေစ်းေလွ်ာက္ဝယ္ၾကတယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ပိုင္းမွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ေန႔ဆြမ္းကပ္လွဴခဲ့ၾကတယ္။ ေန႔လည္ခင္မွာ KL tower နဲ႔ Twin tower ကိုသြာလည္ခဲ့ၾကတယ္။ ညေနဘက္ေရာက္ေတာ့ ကားနဲ စလံုးကိုျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ခရီးစဥ္တစ္ခုျဖစ္ျပီး အမွတ္တရလည္းျဖစ္ပါတယ္။

တတိယအၾကိမ္ခရီးစဥ္

ဒီအၾကိမ္ခရီးစဥ္ကလည္း အရင္အၾကိမ္မ်ားနဲ႔မတူဘဲ အေတြ႔အၾကံဳက ေနာက္တမ်ိဳး ဆန္းသစ္လို႔ေနပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က ညီမေလး ဒီမွာအလုပ္လာရွာတာ အလုပ္ကရွာလို႔မရဘူး။ စီးပြားေရးအေျခအေနက မေကာင္းတာကလည္း ပါတယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ ေက်ာင္းအပ္ေပးလိုက္တာ ေက်ာင္းကလည္း student pass ကို တစ္ပတ္အတြင္း က်မယ္လို႔ေျပာေတာ့ ယံုစားမိတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ႏွစ္ပတ္ေနလို႔လည္းမက်ေတာ့ ေက်ာင္းက ICA ကိုသြာတိုးၾကည့္တဲ့ သူတို႔စာထုတ္ေပးမယ္လို႔ ေျပာေတာ့ေစာင့္ၾကည့္ေနရတာေပါ့။ ICA ကိုသြာတိုးၾကည့္ေတာ့လည္း မရေတာ့ မေလးရွားကိုသြာဖို႔ ဗီဇာလုပ္ရတယ္။ ရက္ကလည္း သိပ္မက်န္ေတာ့တာေၾကာင့္ ဗီဇာကိုအျမန္ေၾကးေပးၿပီးလုပ္တာ တစ္ရာ့ရွစ္ဆယ္ေတာင္ေပးရတယ္။ သူတို႔ကလည္း ရမယ္လို႔ေျပာေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးဘဲေစာင့္ေနမိတာေပါ့။ ဗီဇာရမဲ့ေန႔မွာသြာယူေတာ့ ဗီဇာကမရပါဘူးဆိုၿပီးပိုက္ဆံျပန္ေပးတယ္။ လူလည္းဘာလုပ္ရမွန္းမသိေအာင္ျဖစ္သြားတယ္။ ျမန္မာျပည္ျပန္ဖို႔ ကလည္း ေလယာဥ္လက္မွတ္ကရဖို႔မလြယ္ဘူး။ ဒါနဲ႔သူတို႔ကအၾကံေပးတယ္။ Twas Immigration ဘက္ကဝင္ျပီး Immigration ေရာက္မွ arrival visa လုပ္လို႔ရတယ္တဲ့။ ပိုက္ဆံေတာ့အမ်ားၾကီးေပးရတယ္တဲ့။ အဲ့ဒီညမွာဘဲ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကလည္း မေလးရွားကိုသြာမွာဆိုေတာ့ သူနဲ႔လိုက္သြားရင္ အေဖာ္ရတယ္ဆိုျပီး ညတြင္ခ်င္းဘဲသြာဖို႔လုပ္တယ္။ ဗီဇာမပါဘဲသြားရမွာကေတာ့ စြန္႔စားမႈလို႔ဘဲဆိုရမွာဘဲ။ ဝင္လို႔မရခဲ့ရင္ဆိုတဲ့အေတြးကလည္း ရင္ကိုပူေလာင္ေစပါတယ္။ ဒါနဲလမ္းမွာ ဘုရာစာ ရြတ္သြာမယ္ဆိုျပီးလုပ္ေတာ့ အျမဲတမ္းရြတ္ေနတဲ့ ေမတာသုတ္က ဘယ္လိုမွ အစေဖာ္လို႔မရေအာင္ ျဖစ္သြာေတာ့ စိတ္ကိုတည္ျငိမ္ေတာင္ၾကိဳးစားျပီး ျပန္စဥ္စားရတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ စလံုး Immigration ကိုျဖတ္လို႔ မေလး Immigration ကိုေရာက္ေတာ့ officer ေတြရဲ႕အခန္းထဲကိုဝင္ျပီး arrival visa လုပ္ခ်င္ပါတယ္ဆိုၿပီး ေျပာတာေပါ့။ ညီမေလးကေတာ့ ဘာမွမေျပာဘူး ကိုယ္ကဘဲေနာက္ကေန အားလံုးေျပာေပးရတာေပါ့။ ဘာသြာလုပ္မွာလဲ sponser လုပ္မဲ့သူရိွလားဆိုျပီးေမးတာေပါ့။ ဆင္းျမန္မာ ကေပးလိုက္တဲ့ မေလးရွာ ႏိုင္ငံသာရဲ႕ IC ရယ္၊ ကြာလာလန္ပူ-ရန္ကုန္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ booking ရယ္ျပလိုက္ေတာ့ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ပါလည္းဆိုျပီးေမးပါတယ္။ ပါလာတဲ့ အေမာင့္ကိုေျပာလိုက္ေတာ့ visa ဖိုး Malaysia Ringgit 331 ေပးရမယ္တဲ့။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေလ no choice ဆိုေတာ့ ေပးရမွာေပါ့ visa လုပ္ေပးတာဘဲ ေက်းဇူးတင္ရဦးမယ္။ ဒါေတာင္တံုးထုတဲ့ေနရာက ေလယာဥ္လက္မွတ္ booking ၾကီးမို႔လို႔ရစ္ေနတုန္း တျခား officer တစ္ေယာက္က special pass နဲ႔ဝင္တာလို႔လွမ္းေျပာမွ ဘာမွမရစ္ေတာ့ဘဲ မေလး Immigration ကို ေအာင္ျမင္စြာျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့တယ္။ စလံုးကေနစီးလာတဲကားက Immigration ဝင္ေနတာၾကာတဲ့အတြက္ မေစာင့္ဘဲထြက္သြာခဲ့တာေၾကာင့္ ကြာလာလန္ပူ ကိုသြာမဲ့တစ္ျခား ကာတစ္စီးကို တားစီျပီ ကြာလာလန္ပူဆိုတဲ့ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးကို မနက္ေလးနာရီေလာက္ ေစာေစာစီးစီး ေရာက္ရိွသြားပါတယ္။ ရင္ေမားစရာေကာင္းတဲ့ ခရီးစဥ္တစ္ခုအေနနဲ႔ မွတ္မွတ္ရရရိွေနဦးမွာပါ။

ေနာက္ထပ္ဘယ္လိုအေတြ႔အၾကံဳေတြနဲ႔ မေလးရွားကိုထပ္သြာရဦးမလဲဆိုတာကို ရင္ခုန္စြာနဲ႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္. ......