ရံုမွာ ခိုးလုပ္တတ္တဲ့အရာမ်ား

တေန႔တေန႔ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာဘဲရိွေနေတာ့ အင္တာနက္စြဲတဲ့ေရာဂါမ်ားရိွေနျပီလားလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သံသယဝင္မိတယ္။ တေန႔လံုးရံုးွမွာလည္း ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာ၊ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ရဲ႕အားလပ္ခိ်န္ေလးမွာလည္း ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာဆိုေတာ့ အိပ္ခ်ိန္ကလြဲလို႔ တခ်ိန္လံုး သူနားမွာဘဲရိွေနတယ္။ ရံုမွာ ခိုးခိုးၿပီးလုပ္တဲ့ အလုပ္ေတြလည္း မ်ားမ်ာလာျပီ။ အရင္ကဆို ရံုးမွာ online မဝင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ေလ တေန႔မွာ အခါႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေမးစစ္တတ္တဲ့အက်င့္ကလည္း မေဖ်ာက္ႏိုင္တာေၾကာင့္ အီးေမးကို ခဏခဏဝင္စစ္ျဖစ္တယ္။ ဒါနဲ႔ဘဲ တခိ်န္လံုးဝင္ထားလိုက္ေတာ့ ခဏခဏအဝင္အထြက္လုပ္စရာမလိုေတာ့ဘူး။ ရံုရဲ႔ဖြဲ႔စည္းပံုကလည္း သူမ်ားရဲ႕အခန္းေတြ အကန္႔ေလးေတြနဲ႕မဟုတ္ဘဲ ဘလာၾကီးဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ေမာ္နီတာကို အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္။ ပိုဆိုးတာက ကိုယ္ထုိင္တဲ့ေနရာက Technical Director ရဲ႕အခန္းေရွ႕တည့္တည့္မွာဆိုေတာ့ ကိုယ္ဘာေတြလုပ္လုပ္ သူလွမ္းၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ျမင္ေနရတယ္။ တခါတေလမွာ ကိုယ့္ေနာက္မွာ တိတ္တိတ္ေလးလာရပ္ျပီး ဘာေတြလုပ္ေနလည္းဆိုတာ လာၾကည့္တတ္ေသးတယ္။ တခါတုန္းကဆိုရင္ ေမးစစ္ေနရင္း ေၾကာ္ျငာေမးတစ္ေစာင္တက္လာတယ္။ အမယ္ ေမးခြန္းငါးခုေျဖႏိုင္ရင္ iphone တစ္လံုးရမယ္တဲ့။ မဆိုးဘူးဟဆိုၿပီး ေျဖမယ္လို႔လုပ္ေတာ့ ဖုန္းနံပါတ္လာေတာင္းတယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးျဖည့္ေပးလိုက္တာေပါ့။ မၾကာပါဘူး ခဏအတြင္းမွဘဲ ဖုန္းထဲကို message ေလးဝင္လာတယ္။ apple ကြန္ပ်ဴတာကိုဘယ္တုန္းကစသံုးတာလဲတဲ့ multiple Choice ကေလးနဲ႔။ ဒါေလာက္ကေတာ့ အလြယ္ေလးေပါ့။ microsoft စာေမးပြဲေတြေျဖလာတဲ့သူဆိုေတာ့ ဒီ multiple Choice ေလာက္ကေတာ့ ခ်ိဳင္းပေလးပါဆိုျပီး ေျဖေပးလိုက္တယ္။ ေမးခြန္းတစ္ခုေျဖလိုက္ တစ္ခုထပ္ေမးလိုက္နဲ႔ ေမးခြန္းငါးခုလည္း ေျဖၿပီးေရာ ထပ္ဝင္လာတဲ့ message က ေမးခြန္းတစ္ခုကို ေလးက်ပ္ ေမးခြန္းငါးခုဆိုေတာ့ ႏွစ္ဆယ္က်ပါတယ္တဲ့။ ေသျပီဆရာဘဲ။ ဒါေပမဲ့ေလ ခ်က္ခ်င္းေပးရတာမွမဟုတ္ေတာ့ ေအးေဆးဘဲ။ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပဲေပါ့။ လကုန္လို႔ ဖုန္းေဘလ္ လာတဲ့အခါမွ ရင္နာေတာ့တာဘဲ။ ေဘလ္ထဲမွာ message ငါးခုစာအတြက္ ေဒၚလာႏွစ္ဆယ္က အခန္႔သား ပါလာေတာ့တယ္။ ရင္နာနာနဲ ဖုန္းေဘလ္ကို မေဆာင္ဘဲထားလိုက္တာ ရက္အေတာ္္ၾကာလို႔ အေၾကာင္းၾကားစာေရာက္လာမွ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုျပီး ေဆာင္လိုက္ရတယ္။ :(
ရံုမွာေနာက္တစ္ခုခိုးလုပ္တာရိွေသးတယ္။ blog ေတြခိုးဖတ္တာေလ။ အရင္ကဆိုရင္ ရံုးမွာ ျမန္မာေဖာင့္ သြင္းမထားဘူး။ အလုပ္ထဲမွာ အာရံုေနာက္မွာဆိုးလို႔။ အခုေတာ့မရပါဘူး ဝင္းဒိုးေလးကို ႏွစ္ေၾကာင္း သံုးေၾကာင္းစာေလာက္ ျမင္သာေအာင္ခ်ံဳ႕ျပီးဖတ္တာေပါ့။ အဲဒီေလာက္ေတာင္အားေပးတာ။ ဒါေပမဲ့ theme အေရာင္ရင့္ရင့္ေတြက ဖြင့္ထားရင္သိသာတာေၾကာင့္ theme အေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေတြဘဲ ေရြးဖတ္တယ္။ ကဲ.. အားေပးေစခ်င္ရင္ theme အေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေတြသာ ေျပာင္းထားလိုက္ၾကေနာ့။ :P
ေနာက္ထပ္တစ္ခု ခိုးလုပ္တဲ့အက်င့္ကေတာ့ ဟီးဟီး ေျပာရမွာ အားနာပါတယ္... လာေတာ့မတိုင္နဲ႔ေနာ္။ ေန႔ခင္းဖက္ထမင္းစာျပီးလုိ႔ ႏွစ္ခ်က္ထိုးေလာက္ဆိုရင္ လူကအိပ္ငိုက္လာျပီ။ ေနာက္ဆံုးဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ toilet ထဲသြားျပီး ငါးမိနစ္ေလာက္ ႏွပ္ေနလိုက္တယ္။ နည္းနည္း အိပ္ငိုက္ေျပ သြားျပီဆိုမွ ခတ္တည္တည္နဲ႔ျပန္လာျပီး အလုပ္ဆက္လုပ္တယ္။ ေတာ္ၿပီေတာ္ျပီဆက္ေျပာေနရင္ ကိုယ့္ရဲ႕မေကာင္တဲ့အက်င့္ေတြ အကုန္ေပၚလာလိမ့္မယ္။ ဟား ဟား.. ေနာက္မွဘဲ ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ေရးေတာ့မယ္။

သို႔ ခ်စ္သူ ....

ရင္ထဲ့မွာ စူးနစ္ေနတဲ့ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲးထုတ္ဖို႔ၾကိဳးစားရင္းနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတဲ့ ေန႔ရက္တခိ်ဳ႕ကိုတမ္းရင္းမင္းရဲ႕အေၾကာင္းေတြ ျပန္ေတြးမိလာတယ္။ ငါမင္းကို သိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္ ခ်စ္သူ…

အတူထိုင္ခဲ့ဘူးတဲ့ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးေရွ႕ကိုေရာက္တိုင္း မင္းကိုျပင္းျပင္းပ်ပ်သတိရမိတယ္။ အတူသြားခဲ့ဖူးတဲ့ ေနရာေလးေတြကိုေရာက္တိုင္းလည္း မင္းကို တမ္းတမ္းတတ သတိရမိတယ္။ မင္းအနားမွာရိွေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြဟာ ငါ့အတြက္ေတာ့ အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္ေလးေတြပါဘဲ။ မင္းကစကားေျပာေကာင္းတဲ့သူဆိုေတာ့ မင္းေျပာသမ်ွကို ျငိမ္ျငိမ္ေလးနားေထာင္ခဲ့တဲ့ အက်င့္ေလးကလည္း မင္းသင္ေပးခဲ့တာဘဲေလ…

မင္းရဲ႕ အၾကင္နာ၊ ဂရုစိုက္မႈေတြကို တျဖည္းျဖည္းသိလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါမင္းကို ေတာ္ေတာ္သံေယာစဥ္ တြယ္ေနၿပီဆိုတာကို သိလိုက္ရတယ္။ မင္ကိုတြယ္တာေနတဲ့သံေယာစဥ္ေတြထဲက ရုန္းထြက္သြားဖို႔ ငါအၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေလ ငါ့ရဲ႕ၾကိဳးစားမႈေတြပာာ မင္းေရွ႕ကိုေရာက္သြားျပီး မင္းအသံကိုၾကာလိုက္တာနဲ႔ဖေယာင္ရုပ္တစ္ရုပ္လို အရည္ေပ်ာ္သြားခဲ့ရတယ္။ မင္းမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ျငိဳးရင္ေတာင္ မေနတတ္ခဲ့တဲ့ငါ့အေၾကာင္းကိုလည္း နင္ေကာင္းေကာင္းသိေနခဲ့ပါတယ္။ ညညဖုန္းဆက္တတ္တဲ့ မင္းရဲ႕အက်င့္ေၾကာင့္ မင္းရဲ႕အသံကိုမၾကာရဘဲ အိပ္ရတဲ့ေန႔ေတြမွာ ေတာ္ေတာ္နဲ႕အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့တာကို မင္းသိေအာင္ ေျပာမျပျဖစ္ခဲ့ဘူး။ တစ္ပတ္မွာ တစ္ခါေလာက္ ေတြျဖစ္ၾကတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေရာက္တိုင္း မင္းနားကခြဲမသြားခ်င္ေလာက္ေအာင္ ခံစာခဲ့ရတာေတြဟာ ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ဆိုတာ မင္းမသိခဲ့ဘူးလား။

ငါ့ဘဝအတြက္ မင္းဟာအေရးပါတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့၊ ငါဟာ မင္းဘဝအတြက္ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ဆိုတာ ငါသိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါအရမ္းစိတ္ထိခိုက္သြာခဲ့ရတယ္။ မင္ရင္ထဲမွာ ငါမဟုတ္တဲ့ တျခားေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ရိွေနျပီဆိုတာ သိလိုက္ရတဲ့ေန႔က ၾကိဳးပ်က္သြားတဲ့ အရုပ္တစ္ရုပ္လိုပါဘဲ။ "ခ်စ္လည္းမခ်စ္ဘူး၊ မုန္းလည္း မမုန္းဘူး" ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းက မင္းအနားက ငါ့ကိုထြက္ခြာသြားဖို႔အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းပါဘဲ။

မင္းေပ်ာ္မယ္ဆိုရင္ ငါ့ရင္ကေန ထြက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ မင္းေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့သူဟာ ငါ့ေလာက္မင္းကိုခ်စ္ရဲ႕လား ဆိုတာလည္း ငါေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။ မင္းသိထားဖို႔က ငါဟာ ကြဲသြားတဲ့ မွန္တစ္ခ်ပ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ဆက္ဖို႔ စိတ္မဝင္စားဘူး ဆိုတာဘဲ။ ျပန္ဆက္လိုက္တဲ့မွန္ဟာ မူလတိုင္းျပန္မျဖစ္လာဘူးဆိုတာကို သိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ေလ။ ငါ့ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါ့ရဲ႔အခ်စ္ေတြကို တန္ဖိုးမထားခဲ့ရင္ မင္ျပန္လိုခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါ့အခ်စ္ေတြကို မင္းဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ရႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ မင္သိထားပါ။ ငါမင္းကိုသတိရတဲ့အခါတိုင္း မင္းေျပာခဲ့တဲ့စကားတစ္ခြန္ကို ျပန္ၾကားေယာင္ၿပီး ငါ့့မာနကို အေရာင္တင္လိုက္မယ္။ အခိ်န္အတိုင္းတာတစ္ခုအတြင္းမွာ ညိွတြယ္ခဲ့တ့ဲေႏွာင္ၾကိဳးကို လြယ္လြယ္နဲ႔ ျဖစ္ပစ္လိုက္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ့ အခိ်န္ဆိုတဲ့အရာကေတာ့ ငါ့ကိုကုစားေပးသြားမွာပါ။ လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ ဝင္လာဖို႔ခက္တဲ့ငါ့ရင္ထဲ့ကအခ်စ္ေတြကို လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ ျပက္ပ်ယ္သြားေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမိ်ဳး မရိွခဲ့တာဟာ ငါ့ရဲ႕အားနည္းခ်က္လို႔ဆိုမလား။

Except your Love

My Honey,

If you will leave me alone

you can take all the things

That I possessed.

Your presents you give one in remembrance,

Your photographs you have give as sign of love,

Your love letter that you write,

Through your have taken all the things back

Your love will remain in my heart.

အေတြ႕အၾကံဳေလးမ်ား

ေရမယ္ေရမယ္နဲ႔ မေရးျဖစ္တဲ့ ပို႔စ္ေလးကို ေရးလိုက္ပါၿပီ။ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔လည္းေကာင္းတဲ့ ေန႔ရက္တစ္ရက္အေၾကာင္းပါ။
ရံုးမွာေရးထားတဲ့ software ေလးကို user စသံုးၿပီး UAT( User Acceptance Testing) လုပ္ဖို႔ မန္ေနဂ်ာမ်ားနဲ႔တကြ user site ျဖစ္တဲ့ မူလတန္ေက်ာင္းေလးကို အေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ user site ကို သြားတိုင္း ကိုယ့္ရဲ႕user ေတြက အသက္ၾကီးၾကီး ရာထူးၾကီးၾကီး လူၾကီးသူမေတြျဖစ္ေပမဲ့ အခုတစ္ခါမွာေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕user ေတြက အသက္ခုနႏွစ္အရြယ္ primary school မွ ကေလးသူငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္ေနပါတယ္။ အတန္းထဲကိုေရာက္ေတာ့ ကေလးေတြက အခန္းထဲကိုမေရာက္ၾကေသးဘူး။ တျခားအခန္းမွာသင္ျပီးမွ ဒီဘက္အခန္းကို ေျပာင္းလာၾကပံုရတယ္။ ကေလးေတြ သံုးဖို႔အတြက္ fujitsu tablet ေလးေတြကို ဗီရိုလိုမ်ိဳးထဲ့မွာထည့္ျပီး ဘက္ထရီသြင္းထားေပးတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာက တကၠသိုလ္ေတြမွာေတာင္ ကြန္ပ်ဴတာေတြကို Lab ထဲမွာအလုအယက္သံုးေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီက primary one ကေလးေတြကေတာ့ fujitsu tablet တစ္ေယာက္တစ္လံုးနဲ႔။ အေျခအေနက အဲဒီလို တန္းတူလိုက္ေနတာ။
အတန္းထဲကို ကေလးေတြဝင္လာျပီဆိုရင္ဘဲ သူတို႔သံုးမဲ့ laptop ေလးေတြကို ကိုယ္တို္င္ယူ ကိုယ့္ user account နဲ႔ login ဝင္ျပီးတာနဲ႔ Typing tutor website ကိုဖြင့္ျပီး အေဖ်ာင္းေဖ်ာင္းရိုက္ေနေတာ့တာဘဲ။ အမယ္ တို႔မ်ား ကိုကို မမေတြတင္ blog သံုးၾကတာမဟုတ္ဘူး ခုနႏွစ္အရြယ္ ကေလးေလးေတြကလည္း blog သံုးၾကတယ္ဗ်။ သူတို႔ေတြ သင္ဖို႔ သင္ခန္းစာေတြကို blog ေပၚမွာတင္ထားေပးျပီး သင္ၾကားမႈေတြလုပ္တယ္။ software ေလးကိုစသံုးဖို႔လုပ္ေတာ့ ကေလးေတြကို network IP ေပးျပီး wireless နဲ႔ဆရာမရဲ႕စက္ကို connect လုပ္ခိုင္းတယ္။ တခိ်ဳ႕ကေလးေတြက သင္ခန္းစာကိုလိုက္မလုပ္ဘဲ typing ဘဲရိုက္ေနလို႔ မနည္းေျပာယူရတယ္။ စသံုးၿပီဆိုတာနဲ႔ electronic roll call ေခၚျပီး ကေလးေတြက သူတို႔ laptop ကေန သူတို႔ရဲ႕ ID ကိုရိုက္ေစကာ စာသင္မႈကို စတင္ပါတယ္။ ဒါေတာင္လိုက္မလုပ္တဲ့ ကေလးေတြကရိွၿပီး ေနာက္ဆံုးဘယ္လိုမွေျပာမရေတာ့ ဆရာမက ကေလးေတြအားလံုးကို လက္ေျမွာက္ခိုင္းကာ software ကိုဘယ္လိုသံုးရမယ္ဆိုတာသင္ျပၿပီး စတင္သင္ၾကားပါတယ္။ ဆရာမက webcam ကိုသံုးၿပီး ကေလးေတြရဲ႕ laptop မွာသူ႔ရဲ႕ပံုကို ျပလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဆရာမရဲ႕ပံုကို သူတို႔ laptop မွာျမင္ရေရာ ေဝးလို႔ေအာ္ၿပီးေပ်ာ္သြာၾကတယ္။ ဆရာမက ကေလးေတြရဲ႕ kewboard နဲ႔ mouse ေတြကို သံုးလို႔မရေအာင္ control လုပ္တဲ့ အခါမွာေတာ့ "Teacher!! Why you control my computer" လို႔ေအာ္ၿပီး complain လုပ္ပါတယ္။ complain နိုင္ငံလို႔ဆိုတဲ့အတိုင္း ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ complain တက္တာက အက်င့္ျဖစ္ေနၿပီထင္ပါတယ္။ စာသင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကေလးတခ်ိဳ႕ရဲ႕စက္ေတြက ဘက္ထရီကုန္သြားလို႔ ဘက္ထရီလဲေပးရေသးတယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ စိတ္လႈပ္ရွာဖြယ္ေကာင္တဲ့ ေန႔ရက္တစ္ရက္ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ပညာေရးစနစ္ကို လက္ေတြ႔ျမင္ရေတာ့ တကယ္ဘဲေလးစား အံံ့ၾသမိတယ္။ တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံၾကီးလညး္ သူတို႔လုိ ပညာေရးစနစ္ေလးလုပ္ေပးရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲလို႔ စိတ္ကူးယဥ္မိပါတယ္။ ေလထဲမွာ တိုက္အိမ္ေဆာက္သလိုမ်ိဳးေပါ့။ သူတို႔ရဲစနစ္ေတြ အားလံုးမမွီရင္ေတာင္မွ ပညာေရးအဆင့္အတန္းေလးျမွင့္တင္ေပးခဲ့ရင္ တိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံၾကီးျဖစ္လာမွာ မလြဲမေသြျဖစ္ပါတယ္။

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေလွေလွာ္သြားၾကမလား?

ရံုးမွ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ bedok Reservior မွာ dragon boat သြားစီးခဲ့ၾကတဲ့ဓာတ္ပံုေလးေတြကို share လိုက္ပါတယ္။