တစ္ခါတေလေတာ့လည္း စာေရးခ်င္တဲ႔စိတ္က သူ႔အလိုလိုျဖစ္လာမိတယ္... ဘေလာ႔ေရးတာကလည္း စိတ္ထြက္ေပါက္တစ္ခုလိုဘဲေလ။ စိတ္ထဲမွာျဖစ္ေနတာေတြကို ခ်ေရးလိုက္ေတာ့လည္း ရင္ထဲမွာ နဲနဲေပါ့သြားတာေပါ႔။ ဘေလာ႔မေရးတာလဲ ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ႔ျပီေလ... ၂၀၀၉ ေလာက္ကေရးထားတဲ႔ ဘေလာ႔တခ်ိဳ႕ co.cc ဒိုမိန္းမွာ က်န္ခဲ႔တယ္။ သက္တမ္းကုန္ခါနီးတုန္းကလည္း ဘက္ကပ္မလုပ္ထားလိုက္မိေတာ့ ခုအားလံုးေပ်ာက္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကလည္း စိတ္နဲ႔လူနဲ႔က သိပ္ျပီးလမိုင္းမကပ္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းဘေလာ့ဆက္မေရးေတာ့ဘူးဆိုျပီး ဒီအတိုင္းဘဲ လြတ္ထားလိုက္တယ္။ တခ်ိဳ႕ ပို႔စ္ေလးေတြကိုေတာ့ႏွေမ်ာမိတယ္။ ေကာင္းပါတယ္ေလ။ ဘဝရဲ႕ နာၾကင္စရာအစိတ္အပိုင္းအခ်ိဳ႕ ကို လက္ရိွအခ်ိန္ထိ ပါမလာေအာင္ ခ်န္လွပ္ထားခဲ႔တယ္လို႔ သေဘာထားလိုက္တယ္။ ဘဝမွာလည္း ကိုယ္မလိုခ်င္တဲ႔ အခ်ိန္ေတြကို ျဖတ္ေတာက္ျပစ္လို႔ရရင္အေကာင္းသားဘဲ။ စိတ္ကူယဥ္မႈသက္သက္ပါ။
ဘေလာ႔ျပန္ေရးရင္ေကာင္းမလားလို႔ စေတးတပ္တင္ထားလိုက္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ ကဝမ္းသာအားရနဲ႔ ျပန္ေရးပါတဲ႔ အားေပးမယ္တဲ႔ ... တခ်ိဳ႕ ကလည္း မေရးပါနဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ အက်ိဳးမရိွျဖစ္မယ္တဲ႔... ဒါေပမဲ႔ ေရးေစခ်င္တဲ႔သူကပိုမ်ားတယ္ေလ.... ကုိယ္႔အေနနဲ႔ကေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ အက်ိဳးမရိွျဖစ္တယ္လို႔ မခံယူပါဘူး။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ႔အလုပ္တစ္ကိုလုပ္ေနရရင္ အကိ်ဳးရိွတယ္မရိွဘူးဆိုတာထက္ ကိုယ္႔စိတ္ေက်နပ္ဖို႔က အဓိကပါ။ ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတဲ႔ အလုပ္ကိုလုပ္ေနရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သြားတာက ပိုေကာင္းပါတယ္။ ဘဝဆိုတာ အခ်ိန္တုိုတစ္ခုပါဘဲ။ အဲဒီထဲမွာမွ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ရွင္သန္ေနထိုင္သြားရရင္ ပိုမေကာင္းဘူးလား..... ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြ စိတ္ပ်က္စရာေတြ ရိွလာရင္လည္း အျပံဳးမပ်က္ၾကံၾကံခံရင္းေပါ့..
ဘေလာ႔ျပန္ေရးမယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာကို ေရးရင္ေကာင္းမလဲဆိုတာကို စဥ္းစားရျပန္ေရာ။ အေၾကာင္းအရာေတြ မထပ္ဘဲ အျမဲမပ်က္ေရးႏိုင္ၾကတဲ႔ ဘေလာ႔ဂါေတြကို ေလးစားပါတယ္။ စာေရးတာၾကာလာေလ သူတို႔ေရးတဲ႔ပို႔စ္ေတြက ပိုေကာင္းလားေလလို႔ ထင္မိတယ္။ လက္ရည္တတ္လာတယ္လို႔ဆိုမလားဘဲ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ တဖန္ျပန္ျပီး ရွင္သန္လိုက္ဦးမယ္ .... ေပၚတစ္ခါေပ်ာက္တစ္လွည့္ေပါ့.. ကိုုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ ကိုုယ္လုုပ္ခ်င္တာကိုုလုုပ္ျပီး ကုုိယ္ကိုုယ္တိုုင္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုု ရွာႏိုုင္ဖိုု႔က အေရးအၾကီးဆံုုးပဲ လိုု႔ထင္ပါတယ္။ ကုုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကိုု မထိခုုိက္ေစဘဲနဲ႔ေပါ႔။
ကဲ..... ျပန္လည္းေရာက္ရိွျခင္းနဲ႔ မိတ္ဆက္လိုက္လိုက္ပါျပီ.... စိတ္ထဲမွာရိွရင္ ရိွသလိုေရးခ်တဲ႔ေနရာတစ္ခုကို ဖန္းတီးရင္းနဲ႔ .....
ဘေလာ႔ျပန္ေရးရင္ေကာင္းမလားလို႔ စေတးတပ္တင္ထားလိုက္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ ကဝမ္းသာအားရနဲ႔ ျပန္ေရးပါတဲ႔ အားေပးမယ္တဲ႔ ... တခ်ိဳ႕ ကလည္း မေရးပါနဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ အက်ိဳးမရိွျဖစ္မယ္တဲ႔... ဒါေပမဲ႔ ေရးေစခ်င္တဲ႔သူကပိုမ်ားတယ္ေလ.... ကုိယ္႔အေနနဲ႔ကေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ အက်ိဳးမရိွျဖစ္တယ္လို႔ မခံယူပါဘူး။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ႔အလုပ္တစ္ကိုလုပ္ေနရရင္ အကိ်ဳးရိွတယ္မရိွဘူးဆိုတာထက္ ကိုယ္႔စိတ္ေက်နပ္ဖို႔က အဓိကပါ။ ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတဲ႔ အလုပ္ကိုလုပ္ေနရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သြားတာက ပိုေကာင္းပါတယ္။ ဘဝဆိုတာ အခ်ိန္တုိုတစ္ခုပါဘဲ။ အဲဒီထဲမွာမွ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ရွင္သန္ေနထိုင္သြားရရင္ ပိုမေကာင္းဘူးလား..... ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြ စိတ္ပ်က္စရာေတြ ရိွလာရင္လည္း အျပံဳးမပ်က္ၾကံၾကံခံရင္းေပါ့..
ဘေလာ႔ျပန္ေရးမယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာကို ေရးရင္ေကာင္းမလဲဆိုတာကို စဥ္းစားရျပန္ေရာ။ အေၾကာင္းအရာေတြ မထပ္ဘဲ အျမဲမပ်က္ေရးႏိုင္ၾကတဲ႔ ဘေလာ႔ဂါေတြကို ေလးစားပါတယ္။ စာေရးတာၾကာလာေလ သူတို႔ေရးတဲ႔ပို႔စ္ေတြက ပိုေကာင္းလားေလလို႔ ထင္မိတယ္။ လက္ရည္တတ္လာတယ္လို႔ဆိုမလားဘဲ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ တဖန္ျပန္ျပီး ရွင္သန္လိုက္ဦးမယ္ .... ေပၚတစ္ခါေပ်ာက္တစ္လွည့္ေပါ့.. ကိုုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ ကိုုယ္လုုပ္ခ်င္တာကိုုလုုပ္ျပီး ကုုိယ္ကိုုယ္တိုုင္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုု ရွာႏိုုင္ဖိုု႔က အေရးအၾကီးဆံုုးပဲ လိုု႔ထင္ပါတယ္။ ကုုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကိုု မထိခုုိက္ေစဘဲနဲ႔ေပါ႔။
ကဲ..... ျပန္လည္းေရာက္ရိွျခင္းနဲ႔ မိတ္ဆက္လိုက္လိုက္ပါျပီ.... စိတ္ထဲမွာရိွရင္ ရိွသလိုေရးခ်တဲ႔ေနရာတစ္ခုကို ဖန္းတီးရင္းနဲ႔ .....
2 comments:
ေရးသာေရး အမေရ..ဒိုင္ခံဖတ္ေပးမယ္..စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ပဲလိုတယ္...လူတိုင္းပဲ လုပ္ခ်င္တာေလးကိုလုပ္လိုက္ရမွ ေက်နပ္တာ..:)))
ဟုတ္တယ္ ညီမေလးေရ... ကိုယ္တိုင္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ကအဓိကဘဲ
Post a Comment